Namibië Kaokaland

Dag 1 - Amsterdam - vertrek 

Dag 2 - Windhoek - aankomst
Op de luchthaven wordt je opgehaald en brengt de reisbegeleider of een chauffeur je naar het hotel in Windhoek. De stad ligt 1680 meter boven zeeniveau. Heb je nog wat tijd dan kun je met een taxi Windhoek bekijken. Het Independence Memorial Museum in een modern, lelijk gebouw dat werd gebouwd met hulp uit Noord-Korea. Bij de ingang is een gigantisch standbeeld van oud-president Sam Nujoma. Het museum is in 2014 geopend en beslaat een aantal verdiepingen. Het museum vertelt over de roerige geschiedenis van Namibië, van de Duitse kolonisatie en de overheersing door Zuid-Afrika tot en met de onafhankelijkheidsstrijd en de onafhankelijkheid in 1990. Een indrukwekkende reis door de geschiedenis van het land. Vanaf de glazen lift en het restaurant op de bovenste etage heb je een prachtig uitzicht over Windhoek en omgeving. De toegang tot het museum is gratis en in een uurtje heb je alles wel gezien. 

Wil je uit eten in Windhoek, ga naar Joe’s. Het is groot, druk en toeristisch (hoewel de locals er ook eten), maar desondanks ook relaxt, gezellig en goed. Je kan er binnen en buiten eten, het staat vol met oude spullen en prullaria, en overal zijn leuke hoekjes. Is het avond? Laat iemand van het hotel of restaurant een taxi bellen, zij werken samen met betrouwbare taxichauffeurs. 

Dag 3 - Windhoek - Waterberg
Na het ontbijt beginnen we na een korte uitleg over de motoren met de rit van vandaag. We volgen de snelweg een uitstekende asfaltweg vanuit Windhoek. Na 70 kilometer komen we langs het oude missionarisstadje Okahandja, een leuke plaats om even te stoppen en waar handwerkmarkten zijn. Iets ten noorden van de stad ligt een struisvogel- en krokodillenfarm. 

Naast giraffen, gemsbokken, roan antilopen, sabelantilopen, impalas, klipspringers, luipaarden en neushoorns is het 200 meter hoge Waterberg Plateau National Park een van de weinige plekken in Namibië waar ook buffels voorkomen. Vanuit het Waterberg Camp worden safari’s georganiseerd of je kunt wandelen die je deels ook zonder begeleiding kunt maken.

Dag 4 - Waterberg - Etosha
We vertrekken op tijd het wordt een langere rit vandaag. We beginnen op asfalt maar dat gaat over in gravel. De witte vlakte en de enorme zoutpan van 110 bij 60 km van het Nationaal Park Etosha zijn uniek. De naam Etosha is te vertalen met 'plaats van spiegels' of 'plaats van droog water' of 'de grote witte plaats'. Als er regen valt in de hoger gelegen rivieren, vult de zoutpan zich met enkele centimeters water, daar komen dan veel dieren op af. Er zijn ook ruim veertig kleinere drinkwaterplaatsen in het park. In het park kunnen we de Big Five tegenkomen: leeuw, luipaard, zwarte neushoorn, olifant en buffel,  Eén van de aantrekkelijke kanten van een verblijf in een restcamp in het park wordt gevormd door de waterdrinkplaats nabij je bungalow. Deze drinkplaats - en dat is uniek - wordt 's avonds verlicht. Hier zie je vaak wild voorbij wandelen naar het water.

Dag 5 - Etosha - verblijf
Vandaag kun je een gamedrive maken met een 4×4 auto. Door periodes van regen kunnen er sporen ontstaan. Er is weinig hoge begroeing dus het is vrij makkelijk om dieren te zien. 

Dag 6 - Etosha - Opuwo
We vertrekken weer vroeg, vandaag wordt een hele lange motorrijdag over vlakke stoffige zandwegen. Het straatbeeld van Opuwo reflecteert op een prachtige manier het samenkomen van traditie en modernisering. Op straat zien we traditioneel geklede Himba's en Herero-vrouwen in hun 18de eeuwse Victoriaanse jurken. Schoolkinderen in uniform lopen langs de weg en kleden zich op zaterdagavond in strakke broeken met naveltruitjes. De sfeer is ongedwongen.  

Dag 7 - Opuwo - verblijf
Vandaag maken we een dagtocht naar Kaokoveld of Kaokoland en bezoeken bijzondere stammen, De met rode klei ingesmeerde Himbavrouwen zijn bijzonder om te zien. De levenswijze van de Himba en Tjimba is zeer traditioneel.  Als bezoeker is het uitermate belangrijk om de gewoontes, normen en tradities te respecteren. Ongevraagd foto's nemen is niet beleefd, evenmin als ongevraagd een kraal binnenlopen of tussen de hoofdhut en het heilige vuur te stappen.

De Herero, Himba en Tjimba leven vreedzaam naast elkaar, ook al verschillen de onderlinge gewoontes. De groepen zijn duidelijk herkenbaar. De Herero-vrouw is te herkennen aan de 18-eeuwse Victoriaanse jurken. De Himba en Tjima leven daarentegen als authentieke Afrikaanse nomadestammen. Hun leven draait om vee en speelt zich af in hun eigen kraal. De kleding en tradities zijn voor een groot deel nog intact; tijd en vooruitgang lijkt moeiteloos aan deze tradities voorbij te gaan. De Himba zijn te herkennen aan de rode klei op het lichaam en haar. De Tjimba gebruikt geen rode klei, maar gebruiken veel meer kralen als versiering.

Telefoon, televisie, computers zijn voor de meeste Himba's onbekende begrippen. Hoewel het vaak de jongere mensen zijn die zich aangetrokken voelen tot de moderne wereld, zijn er nog steeds veel Himba-jongeren die het leven buiten hun kraal niet kennen en daadwerkelijk nooit een televisie hebben gezien, ook al wonen ze misschien maar 20 kilometer van de 'bewoonde' wereld Opuwo. Opuwo is misschien geen wereldstad, maar de moderne technologie is er aanwezig met internet, gsm en televisie. Het lijkt bijna onmogelijk dat op 20 kilometer van zo'n dorp de wereld zo anders is. Het is geen kwestie van afwezige communicatie: de families weten veel van elkaar ook als ze ver van elkaar wonen. De 'bushtelefoon' fungeert overwegend goed. 

Dag 8 - Opuwo - Purros Village 
Weer een rijdag over zandwegen nu gaan we richting via ruige bergen door de woestijn richting de beroemde Skeleton Coast.  We pauzeren in Sesfontein. De naam is door de Afrikaners gegeven vanwege de aanwezigheid van zes fonteinen. Het water zorgt ervoor dat er aanmerkelijk meer groen te zien valt.  De grootste verrassing van Sesfontein is het kasteel, compleet met kantelen. Het dorp is rondom dit fort gebouwd dat er staat vanaf 1896. De Duitse regering stelde in die jaren een aantal checkpunten in waar het (vervoer van) vee werd gecontroleerd. Er is een aantal van dit soort controleposten door het land en gezamenlijk vormen ze de zogenaamde Rode Lijn die nu de grens aangeeft tussen commercieel land en traditioneel land. Op commercieel land zijn overwegend commercieel ingestelde boerenbedrijven gevestigd die met hun bedrijf winst willen maken. Hun land is afgezet met hekken. Traditioneel land wordt gebruikt door locale stammen die er hun vee vrij hoeden. Op de traditionele gronden zijn amper hekken. Het is nog 120 kiilometer over zandwegen naar Purros waar we een rit maken door de canyon van de rivier Hoarisub om woestijn olifanten te vinden. 

Dag 9 - Purros Village - Palmwag
We vertrekken vandaag weer op tijd. 

Dag 10 - Palmwag - Brandberg
Het wordt een prachtige dag met schitterende landschappen. In het Brandberg Massief is de hoogste bergtop van Namibië: Konigstein op 2573 meter. De Brandberg ligt evenwel noordelijker. De berg heeft zijn naam te danken aan de vurige gloed die kan oplaaien als de zon er aan het einde van de middag ondergaat. Brandberg is vooral bekend geworden door de White Lady: een bijzondere rotstekening waarvan sommige onderdelen nergens anders in Namibië voorkomen. De tekening laat een vrouw van circa 40 centimeter hoogte zien als centrale figuur van waarschijnlijk een processie. Een aantal van de figuren in de processie hebben dierlijke kenmerken. De vrouw houdt in haar rechterhand een bloem of een eierdop van een struisvogel, in haar linkerhand heeft ze een boog met pijlen. De dame heeft vanaf haar borst een witte kleur. Onderzoekers uit de jaren '40 en '50 kwamen tot de conclusie dat er daarom een link is met Europese schilderingen; de kleur zou overeenkomsten hebben met schilderingen uit Kreta. Deze verklaring heeft enkele decennia stand gehouden, vooral onder invloed van de Apartheidsgetinte gedachtegang dat zwarte culturen niet in staat zouden zijn geweest zelf scheppend bezig te zijn. Latere onderzoekers zien in de processie inheemse mensen die de initiatie van een zwarte jongen of man bekijken die zich helemaal met klei heeft ingesmeerd. Het is ook mogelijk dat de witte figuur een sjamaan is.

Dag 11 - Brandberg - Walvisbaai
De Atlantische oceaan is hier heel koud. De rit gaat weer vooral over zandwegen. Walvisbaai is een lagune en de natuurlijke haven. Niet zo'n vreemde benaming voor de baai die jaarlijks door migrerende walvissen voroal in de maaden oktober en november word bezocht. Walvisvaarders van verschillende naties trokken regelmatig naar Walvis Bay om hun prooi te vangen. De lagune die jaarlijks ruim 160.000 vogels trekt en een voedplaats is voor nog eens 200.000 trekvogels per jaar, slibt met grote snelheid dicht door verzilting. Dolfijnen zijn gedurende het hele jaar te zien. Tussen november en april zijn er meestal schildpadden. Hier kun je ook een kayak trip maken naar de lagune rondom Pelican Island en naar de zeehondenrotsen. Walvis Baai is een vriendelijk uitgestrekt dorp met bungalows dat tot 1994 van Zuid Afrika was. 

Dag 12 - Walvisbaai - Sossusvlei
Sossusvlei maakt deel uit van de Namib-woestijn in de Namib-Naukluft en vormt de oudste woestijn van de wereld. Het wordt gezegd dat deze woestijn al zo'n 80 miljoen jaar een droog tot zeer droog klimaat heeft. Het park heeft een oppervlakte van 50.000 km2 en behoort daarmee tot de grootste nationale parken in Afrika. Het woord 'vlei' ís een Afrikaans woord en betekent 'meer'. De naam Sossus komt uit de Nama-taal en betekent 'plaats waar water samenkomt'. Na goede regens - en dat gebeurt heel sporadisch - verzamelt het water van de Tsauchab Rivier zich in de vlei en blijft daar wel enige tijd staan. 

Dag 13 - Sossusvlei - verblijf
Vandaag maken we een dagtocht naar Sossusvlei. Vergeet nooit om een hoed, zonnebrand en veel water mee te nemen. Zelfs op winterse dagen kan de temperatuur nog tot boven de 35 graden uitkomen. Op zomerse dagen stijgt de temperatuur tot boven 40 graden. De nachten daarentegen worden zeer koud en er kan een gemene snijdende wind opsteken. 

Het leukste is om de duin bij Sossusvlei niet alleen te bekijken maar ook te beklimmen en uit te kijken op het hoofdmeer. Het valt niet mee om via de scherpe flanken van Big Mama of Big Daddy naar boven te komen. Het zand is rul, warm en de zon steekt. Eenmaal boven voelt het toch als een prestatie. Ook mooi om te zien is Deadvlei, een opgedroogd meer met boomstompen die een bijna surrealistische landschap zijn gaan vormen (zie hieronder). Duin 45 en Hidden Vlei zijn andere bekende attractie. Duin 45 komt u tegen op weg vanaf Sesriem naar de parkeerplaats en ligt op 45 kilometer afstand van de ingang. De 86 meter hoge duin geeft een mooi uitzicht op het uitstrekkende duinenlandschap.

Het zand van de duinen bestaat voor een groot deel uit silicum. Het rood van de duinen is afkomstig van een dun laagje ijzeroxide. Je zou misschien verwachten dat het zand in dit oeroude gebied is ontstaan door erosie en sedimentatie, maar het feitelijk wordt het zand door de oostenwind aangevoerd vanuit de Kalahari. En hoewel de Namib een echte woestijn is, met een evaporatie van 1: 300 - een gebied wordt woestijn genoemd bij een evaporatie van 1: 10 - is er plantengroei mogelijk door de ligging ten opzichte van de koude Atlantische Oceaan. De koude waterstroomt drijft ochtendmist de Namib in en zorgt ervoor dat nevel door de warme lucht dringt. De nevel kan zich over een vlakte verspreiden totdat het wordt tegengehouden door een bergketen. Sossusvlei zelf ligt 50 kilometer landinwaarts van de Oceaan, maar de duinen zijn nog laag genoeg om de koude lucht doorgang te geven en profiteert zo nog van de spaarzame neveldampen.

Dag 14 - Sossusvlei - Windhoek
De laatste dag op de motor er is keuze maar de mooiste route gaat langs de 2347 meter hoge Gamsbergpas. DIt is Tuinroute van Namibië. Deze Gamsberg heeft een platte top. Het woord Gams komt uit het Nama en betekent 'einde' of 'dicht'. Op de top van de pas is een mooi uitzicht over de omliggende streek.

Dag 15 - Windhoek - vertrek
Afhankelijk van je geboekte vlucht vertrek je vroeg naar het vliegveld of kun je nog even Windhoek verkennen

Dag 16 - Amsterdam - aankomst